Definiciones
sustantivo
propio
- Entidad sobrenatural dotada de poderes superiores a los del hombre, en especial aquella cuya existencia afirman las religiones monoteístas.
▸ sinónimos: Hacedor, Señor
Dios
| alemán | Gott |
| árabe | الله |
| bengalí | খোদা |
| búlgaro | Бог |
| catalán | Déu |
| checo | Bůh |
| chino | 神, 天主 |
| coreano | 신 |
| danés | Gud, c |
| eslovaco | Boh |
| esloveno | Bog |
| esperanto | Dio |
| estonio | Jumal |
| euskera | Jaungoiko, Jaungoikoa |
| finés | Jumala |
| francés | Dieu |
| frisón occidental | God |
| griego | Θεός |
| guyaratí | ભગવાન |
| hebreo | יהוה |
| hindi | ख़ुदा, ईश्वर |
| húngaro | Isten, Úristen, Jóisten |
| indonesio | Tuhan |
| inglés | God |
| interlingua | Deo |
| irlandés | Dia |
| italiano | Dio |
| japonés | 神様, かみさま |
| kurdo | Elah, Xwedê |
| ladino | Dio |
| latín | Deus |
| lingala | Nzambe, Yawe |
| maltés | Alla |
| maratí | ईश्वर |
| neerlandés | God |
| noruego bokmal | Gud |
| occitano | Deu |
| persa | خُدا, خدا |
| polaco | Bóg |
| portugués | Deus |
| rumano | Dumnezeu |
| ruso | Бог |
| sueco | Gud, c |
| tayiko | Худо |
| turco | Tanrı |
| urdu | خدا |
| wólof | yaala |