Definiciones
sustantivo
masculino
- Figura de dicción consistente en la omisión de las conjunciones entre proposiciones para avivar el ritmo.
▸ antónimos: polisíndeton
▸ sinónimos: parataxis
| alemán | Asyndeton |
| búlgaro | асиндетон |
| checo | asyndeton |
| croata | asindeton |
| eslovaco | asyndeton |
| francés | asyndète |
| gallego | asíndeto |
| griego antiguo | ἀσύνδετον |
| inglés | asyndeton |
| italiano | asindeto |
| latín | asyndeton |
| neerlandés | asyndeton |
| polaco | asyndeton |
| portugués | assíndeto |
| ruso | асиндетон |
| serbio | asindeton |
| ucraniano | асиндетон |