Definiciones
sustantivo
masculino
- Elemento químico de la tabla periódica, un metal alcalino cuyo símbolo es el rb y su número atómico es 37.
rubidio
| afrikáans | rubidium |
| alemán | Rubidium |
| bosnio | rubidijum |
| búlgaro | рубидий |
| catalán | rubidi |
| checo | rubidium |
| chino | 铷 |
| coreano | 루비듐 |
| corso | rubidiu |
| croata | rubidij |
| danés | rubidium |
| eslovaco | rubídium |
| esloveno | rubidij |
| esperanto | rubidio |
| estonio | rubiidium |
| finés | rubidium |
| francés | rubidium |
| galés | rwbidiwm |
| gallego | rubidio |
| griego | ρουβίδιο |
| hebreo | רובידיום |
| húngaro | rubídium |
| ido | rubidio |
| indonesio | rubidium |
| inglés | rubidium |
| islandés | rúbidín |
| italiano | rubidio |
| japonés | ルビジウム |
| kurdo | rûbîdyûm |
| latín | rubidium |
| letón | rubīdijs |
| lituano | rubidis |
| lojban | xunsodna |
| luxemburgués | Rubidium |
| neerlandés | rubidium |
| noruego bokmal | rubidium |
| noruego nynorsk | rubidium |
| occitano | rubidi |
| polaco | rubid |
| portugués | rubídio |
| rumano | rubidiu |
| ruso | рубидий |
| serbio | rubidijum |
| serbio | рубидијум |
| sueco | rubidium |
| tailandés | รบเดยม |
| turco | rubidyum |
| ucraniano | рубідій |
| uigur | رۇبىدىي |
| uzbeko | rubidiy |
| valón | rubidiom |