Definiciones
conjunción
adverbio
de lugar
- también como sustantivo (m) Allí (indica un lugar relativamente cercano al hablante).
| afrikáans | en |
| albanés | dhe |
| alemán | und |
| árabe | و |
| armenio | և |
| azerbaiyano | və |
| bosnio | i |
| bretón | ha, hag |
| búlgaro | и |
| catalán | i |
| checo | a |
| chino | 和 |
| coreano | 과 |
| croata | i |
| danés | og |
| eslovaco | a |
| esloveno | in, pa |
| esperanto | kaj |
| estonio | ja |
| euskera | ta, eta |
| finés | ja |
| francés | et |
| gallego | e |
| georgiano | და |
| gótico | 𐌾𐌰𐌷 |
| griego | και |
| hebreo | ו |
| indonesio | dan |
| inglés | and |
| irlandés | agus |
| islandés | og |
| italiano | e, ed, nota, ante vocal, et, nota, en poesía |
| latín | et |
| letón | un |
| lituano | ir |
| mapuche | ka, engün |
| mongol | ба |
| neerlandés | en |
| noruego bokmal | og |
| noruego nynorsk | og |
| polaco | i |
| portugués | e |
| rumano | și |
| ruso | и |
| serbio | и |
| sueco | och |
| tamil | மற்றும், -உம், மேலும் |
| turco | ve |