Definiciones
sustantivo
masculino
- Premisa o conclusión a la que se llega fácilmente, sin esfuerzo, a partir de las premisas ya expuestas.
- Por extensión, suceso o cosa que resulta inmediatamente de otra.
| alemán | Korollar |
| búlgaro | извод |
| checo | důsledek, korolár |
| croata | korolar |
| danés | korollar |
| eslovaco | korolár |
| estonio | korollaar |
| finés | päättely |
| francés | corollaire, corolaire |
| frisón occidental | corolari |
| hebreo | מסקנה |
| hindi | परिणाम |
| húngaro | következmény |
| inglés | corollary |
| italiano | corollario |
| japonés | 系 |
| lituano | išvada |
| macedonio | королар |
| neerlandés | gevolg |
| persa | فرع |
| polaco | wniosek |
| portugués | corolário |
| rumano | corolar |
| ruso | следствие |
| serbio | korolarijum |
| sueco | följdsats, c, korollarium |